“گوگل چطوری غلط املایی رو متوجه میشه؟”
– شاگرد مدرسه هاگوارتز بوده!
wink
خب! قدیما الگوریتم گوگل برای تشخیص غلط املایی مبتنی به صفحه کلید بود.
یعنی مثلا وقتی تو کلمه ای به اشتباه حرف “ل (لام)” رو تایپ می کردید حدس می زد شاید منظورتون حرف “ا (الف)” بوده، چون حرف ل و حرف ا نزدیک همدیگه ان تو صفحه کلید.
گوگل از نزدیکترین حرف شروع می کنه تا برسه به کلمه درست(گوگل کلمات جدید رو مدام علامت گذاری میکنه).
اما رویکردهای جدیدش مبتنی به متن و معنا هستند.
یعنی وقتی شما “شیر آب” ، “شیر آبی” ، “شیر کاکائو” ، “دم شیر” رو وارد می کنید، گوگل متوجه تفاوت معنای کلمه “شیر” تو این 4 عبارت میشه و نتایج مناسب رو براتون میاره.
با این رویکرد هم غلط های املایی اصلاح میشه هم معنایی.
یجورایی شبیه الگوریتم Smith هم شد.
حتی پروفسور اسنیپ هم نمی تونست همچین جادویی به شاگرداش یاد بده:angel:
اگه علاقه دارید راجع به پردازش املایی گوگل بیشتر بدونید، این لینک ممکنه به دردتون بخوره:
https://blog.google/products/search/abcs-spelling-google-search/
دیدگاهتان را بنویسید